تیم ملی فوتبال ایران پنجشنبهشب در نخستین دیدار از جام چهارجانبه العین امارات، برابر جزایر کیپورد، تیم هفتادویکم ردهبندی فیفا، متوقف و در پایان ۹۰ دقیقه، با تساوی بدون گل از زمین خارج شد.
تیم ایران در این دیداری دوستانه که برخلاف مقررات فیفا، وقت اضافه نداشت، نهایتا در ضربات پنالتی توانست از سد حریف بگذرد.
شاگردان امیر قلعهنویی مقابل تیمی که از نگاه کارشناسان، ضعیفترین تیم جام جهانی ۲۰۲۶ به شمار میرود و نخستینبار در تاریخ جزیره ۵۵۰ هزارنفری کیپورد توانسته است جواز حضور در جام جهانی ۴۸ تیمی را کسب کند، عملکردی ناهماهنگ، کمکیفیت و پر از خطا داشتند و در بسیاری از دقایق بازی، توپ و میدان در اختیار کیپورد بود و چند موقعیت خطرناک این تیم هم با بدشانسی، به گل منتهی نشد.
تیم ملی ایران طی یک سال گذشته بارها در برابر تیمهای درجه دوم و سوم آسیا متوقف شده؛ روندی که باعث شده است بسیاری از هواداران فوتبال با ایجاد کارزارهایی در شبکههای اجتماعی، خواستار برکناری قلعهنویی شوند. افزون بر این، بخش قابلتوجهی از بازیکنان فعلی تیم ملی فوتبال که میانگین سنی آنها از ۳۲ سال فراتر است و احتمالا مسنترین تیم جام جهانی ۲۰۲۶ لقب خواهند گرفت، بازیهایی کند، کمکیفیت و دور از استانداردهای لازم دارند و از دید کارشناسان، شایستگی حضورشان در ترکیب تیم ملی زیر سوال است.
تیم ملی فوتبال ایران در حالی در ورزشگاه بدون تماشاگر بنزاید شهر العین امارات به مصاف این حریف آفریقایی رفت که تمام بلیتهای دیدار امشب (جمعه) مصر و ازبکستان در همین ورزشگاه ۴۰ هزار نفری، «به طور کامل» فروخته شده است؛ مقایسهای که نشان میدهد محبوبیت تیم ملی فوتبال ایران نزد جامعه ایرانیان ساکن امارات، که تعداشان کم هم نیست، به میزان قابلتوجهی کاهش یافته است.
در همین حال، شجاع خلیلزاده، مدافع ۳۸ ساله تیم ایران که در این مسابقه نمایشی ناامیدکننده داشت و حتی یک بار مقابل دروازه خالی حریف، توپ را به آسمان زد، پس از پایان مسابقه با توهین به مردم ایران، در اینستاگرام نوشت: «نگران این نباش که بقیه چه فکری میکنن، بیشتر مردم خیلی از مغزشون استفاده نمیکنن.»
این ادبیات تهاجمی در سخنان امیر قلعهنویی، سرمربی تیم ایران هم دیده شد که در نشست مطبوعاتی پس از پایان مسابقه، با انکار ضعفهای مشهود تیمش مدعی شد: «ما جلو تیمی قرار گرفتیم که بسیار قوی است. برخی از دوستان دنبال ایناند که در این بازیها نتیجه نگیریم و به ما حمله کنند، اما در این بازی دنبال بهبود ساختار دفاعی بودیم. این بازیها هم فلسفه برد و باخت ندارد و دنبال شناخت نقاط ضعفیم. در این بازی بیشتر روی ساختار دفاعی کار کردیم و فکر کنم موفق بودیم، آنهم برابر تیمی که ۹ بازی بود باختی نداشت.»
سرمربی تیم ملی با اشاره به رفتوآمد مربیان شکستخورده ایرانی مانند چون ربیعی و الهامی به مرکز تیمهای ملی، گفت: «از رفتوآمدها استقبال میکنیم، چون فوتبال خودش کلی ایراد دارد! لیورپول چند بازی میبازد، ولی در اروپا رئال مادرید را شکست میدهد.»
با وجود این، مهدی طارمی، کاپیتان و نامدارترین ستاره تیم ایران، همچنان از سیاست ثابت فدراسیون فوتبال و قلعهنویی برای برگزاری مسابقات دوستانه با تیمهای آسان به منظور حفظ این سرمربی روی نیمکت تا زمان جام جهانی، انتقاد کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او پس از پایان مسابقه گفت: «من هم قبول دارم که باید با تیمهای بزرگ بازی کنیم، اما وقتی توانایی فدراسیون یا شرایط کشور اجازه برگزاری این بازیها را نمیدهد، طبیعتا ما هم نمیتوانیم کاری کنیم. برخی مجریان میگویند که چرا با تیمهای آسیایی بازی میکنیم. خب ما هم علاقهای به این وضعیت نداریم. اگر تیمهای بزرگی مانند برزیل را بیاورند، ما هم حاضریم بازی کنیم، حتی اگر ۱۰ گل هم بخوریم.»
مهاجم تیم ملی ایران درباره تقابل احتمالی با مصر یا ازبکستان در فینال جام چهارجانبه العین گفت: «بازی با مصر برای ما شرایط ایدهآلتری خواهد داشت، اما ازبکستان هم تیم بسیار خوبی است. با آنها بازیهای زیادی انجام دادهایم و در این سالها پیشرفت زیادی کرده است. با این حال بازی با مصر برای ما مناسبتر است، چون تجربه جدیدی است و اصطلاحا بدن بازیکنان ما به بدن بازیکنان آنها بخورد.»
کارشناسان فوتبال معتقدند بحران تیم ملی ایران فراتر از کسب نتیجهای ضعیف در دیداری دوستانه است و به ساختاری برمیگردد که با مدیریت مهدی تاج، از فرماندهان پیشین سپاه پاسداران، سالها است بهجای نوسازی، توجه به زیرساختها و تیمهای پایه، شفافیت و استفاده از نسل جوان، بر استفاده از چهرههای فرسوده، تصمیمهای غیرکارشناسی و فضای امنیتی بر فوتبال ایران تکیه کرده است.
کاهش محبوبیت تیم ملی در داخل و خارج از ایران، افت کیفیت فنی، بحران اعتماد میان بازیکنان و هواداران و تداوم سیاست «بازیهای آسان برای حفظ نیمکت»، نشانههاییاند که تصویری نگرانکننده از آینده فوتبال ایران در آستانه جام جهانی ۲۰۲۶ ترسیم میکنند؛ آیندهای که حتی ستارههای تیم هم درباره آن هشدار میدهند، اما فدراسیون و کادر فنی همچنان ترجیح میدهند آن را پشت عبارتهایی کلی و توجیههای تکراری، پنهان کنند.
